Bugün yazımıza bir iki okurumuzun da “Allah razı olsun” demesi için başlayalım istedik.

Bizi yakından tanımayan okurlarımız için küçük bir hatırlatma yapalım. Güne hava aydınlanmadan başlamamıza ve gece de epey geç denilecek şekilde günü noktalamamıza rağmen o kadar çok lüzumsuz iş ile meşgul olduğumuz için gün içerisinde kendi yazdığım yazıma okurlarımız ne demiş diye çoğu zaman bakamam. Hatta günlük yazılarımızı da o kadar hızlı ve dahası iki üç konuğumuz ile konuşurken yazdığımız için bazen kötü cümleler kuruveriyoruz. Yazdığınız yorumlara dönüş yapmayı ya da kendi yazdığım yazılardaki imla hataları veya cümle düşüklüklerini de yine sizlerin ikazı ile fark ediyoruz.

İşte yine bir dostum uyarmıştı.

“Kim bu Kadir? Boyuna sallıyor. Şununla bir ilgilensene…”

Haber Merkezindeki gençlere söyledim. Müdür Hüseyin’e söyledim ve her gün bize kızan sitem eden Kadir’e ulaştık(!)   

Meğer Kadir rumuzlu okurumuz Doğanhisar’da yaşayan ve bizi oradan takip eden güzel yürekli bir insanmış.

Kadir abimiz(!) ile temasa geçtik. Kadir abimiz durumunu şöyle özetliyordu;

 “Uğur abi:

Doğanhisar Koçaş Mahallesinde oturan bir vatandaşım köyümüze parke taşı döşüyorlar bu işi Doğanhisar Belediyesi yapıyor. Bizim mahalle yapıldı sadece bizim evin önü ve yol yapılmadı. Evin orası rampa, kum döktüler parkeleri döşemeden arkadaşlarının evlerinin önünü yapmak için bırakıp gittiler.

Benim 80 yaşında annem var orada yaşıyor dünya ile bağlantısı bu yol. Evin önü yağış olduğunda çamur deryası oluyor. Elektrikli aracı çıkaramayan anneciğim bir yere gidemiyor ve canı sıkılıyor. Hapis hayatı gibi bir şey oluyor anneme.

Evin kenarları köyün toprak moloz yığını yaptılar. Görmenizi istiyorum görseniz hak verirdiniz.

Zorumuza giden bizim evin oraya gelince bırakıp gitmeleridir, çok ağırıma gidiyor.

Cebinden hizmet yapmıyor, devletimizin hizmeti bu.

Bize sağlanan imkanları bize vermiyor Sayın Doğanhisar Belediyesi. Abiciğim saygılarımla Allah kolaylık versin”…

…………

Kadir abimizin mağduriyetini ve durumunu buradan Sayın Belediye Başkanımıza ya da yetkililere iletelim. Hiç değilse bu annemizin de duasını alalım inşallah.

DDY BUNU YAPMAMALI

Madem bugün konumuzu ilçelerimizdeki vatandaşlarımıza ayırdık. O zaman sizlerin de affına sığınarak şimdi Doğanhisar’dan Çumra’ya geçelim.

Çetin Kaya 38 yaşında Baraj Mahallesi Cahit Aküzüm Caddesi Çumra’da oturuyor.

2 tane böbrek hastası çocuğu var.

Ve bakın dertli mağdur baba ne diyor

“Benim kapımın önünden hızlı tren çalışması oldu. Kapının önünde 4-5 metre kadar yolum vardı. Hızlı tren çalışması kapsamında devlet demir yolları arazinin tamamına el koydu. İstimlak etti. Bu arazinin yarısını istimlak edecekti ama tamamını istimlak etti.

Benim kapımın önünde ne araç geçebiliyor, ne itfaiye girebiliyor ne ambulans girebiliyor.

Sadece yayanın yürüyebileceği kadar yol var. 1 metre kadar bir yolumuz kaldı.

Benim iki tane hasta çocuğum var. Acil bir durumda ambulans çağırdığımda gelemiyor. Evimde bir yangın olsa itfaiye giremez.”

…………..

Biz bir elçiyiz. Elçiye zeval olmaz deyip konuyu Ankara’ya kadar iletiyoruz.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Kimle gezdiğinize, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü bülbül güle, karga çöplüğe götürür.

NE ZAMAN ADAM OURUZ?

AVM’lerde hastanelerin park yerlerinde kısaca otopark alanlarında engelliler için ayrılan yere sözüm ona sağlam(!) olan sürücüler park etmedikleri zaman daha iyi ADAM oluruz.