Bazı yazılarıma karşı destekler olduğu gibi aksi görüşler de serdediliyor. Biz bundan bizar değiliz. Ancak tenkidin de yerinde, akıllı ve ölçülü olması, insana ve emeğe saygıyı gerektirir.

Bizi tenkit edenlerin desteklediği yazarların yazısında ortaya yeni fikirler koyma yerine tek yaptıkları hükümetin icraatlarının tenkit etmenin ötesine geçerek Cumhurbaşkanına sıralı ve sırasız küfretmeleridir.

Neler söylemiyorlar ki; Ey Tayyip, ey diktatör, ey padişah, ey kral; bunlarla kalsa iyi, daha da ileri giderek ailesini tahkir edici ifadelerin doruğuna varabiliyorlar. Bu bir insanlık ayıbıdır.

Söyleyecek fikirleri, yenilikleri, davaları olmayanlar fırsat bulsalar Reis-i Cumhur’u yumruklayacak, bu olmayınca da işi fikir yobazlığına, zorbalığa, küfre döküyorlar. Bu bir ahlak zafiyetidir.

Her kime (siyasetçi, devlet adamı, işçi, başçı, aşçı) ve her kim tarafından (Müslüman, gayri Müslüm, demokrat, dinli, dinsiz, milliyetçi, ulusalcı) yapılırsa yapılsın bunu kabul etmek mümkün değildir.

Buna göz yumanlar kördür. Körlük ise hedef saptırmaktır, yanlışlar doğru olarak aktarmaktır.

Daha dün “F Tipi, badem bıyıklılar, Feto” diyerek dışladıkları bir kesimin, işlerine geldiği için bir an dostu kesiliyor, onları koruma bahanesiyle şahin kanatları altına alıp parçalamaya çalışıyorlar.

Tersine de, daha dün din düşmanı, hizmet karşıtları, komünist, ahlaksız dedikler insanların yaylım ateşini, sahtekârlıklarını, münafıklıklarını görmeyen bu kesimin Tayyip düşmanlığına bürünmesi ayrı bir facia. 

Her iki kesimin de fikirsiz, zikirsiz, akılsız, izansız, fütursuz ortak noktası “TAYYİP DÜŞMANLIĞI”

*****

1 Mayıs yine geliyor, yasak meydanlara çıkarak eylem yapmak istiyorlar.

Tayyibe vuracağız derken sesin başka yerden çıktığını görmemek, aslında kendi aczini ortaya koymaktır.  

Bu devlet, sizi devletiniz değil mi?

Bu vatan sizin vatanınız değil mi?

Bu ülke, yurt, insan sizin ülkeniz, yurdunuz, insanınız değil mi?

Ey siyasiler, nasıl bir şey bu iktidar hırsı. Senin hırsın benim sağduyum üzerine çıkamaz.

İktidara gelmek için zaafları fırsat bilmek, devleti yıkma teşebbüsü değil mi?

Daha dün Çanakkale Zaferini beraber kutlamadık mı? Emperyallere galip gelmekle övünmedik mi?

Mustafa Kemal’in işaret ettiği “gaflet ve delalet içinde olmak” bu olsa gerek.

Bakın efendiler, bu ülkenin bedeli kandır, candır; hediyesi ise vatandır.   

Sizin hırsınız, milletin sabrının üzerinde bir güç değildir.

Bu millet bu kafaya iktidar vermez,

Öyle ki, devlete mal olacak iktidar hırsınızı bir çırpıda yere serer.

İhanetsiz, hiyanetsiz, sağlıklı, onurlu, güçlü devlet diyenlere selam olsun.