Torba Yasa’dan devrim niteliğinde kararlar çıktı.

Her biri başlı başına bir yazı konusu olsa da, ben bugün ikisini ele alacağım.

Bunlardan birisi İmar Barışı, diğer de Öğrenci Affı.

Sayın Başbakan her ne kadar adına özellikle “İmar Barışı” dese de, biz onu İmar Affı olarak algılayacağız. Çünkü muhtevası öyle.

Öğrenci affı da, tükenmeye yüz tutmuş umutların yeşermesi bakımından çok önemliydi.

34 yıl önce merhum Turgut Özal döneminde 2981 Sayılı İmar Affı yasası çıkmıştı.

Kaçak yapılar, imara aykırılıklar o yasa ile düzene sokulacak, bundan sonraki dönemlerde de belediyeler üzerine düşen görevi gerektiği gibi yapacak bir kere daha buna ihtiyaç duyulmayacaktı.

Hesap böyleydi.

Ama evdeki hesap çarşıya uymadı.

Affetmek büyüklüktür. Ancak insanları affa şartlandırdığımız zaman, yeni aykırılıkların da önünü açmış olacağız. Beklenti büyük olacak. İnsanlar yasal olmayan işler yaparken daha cesur davranacaklar.

“Hele bir yapalım. Nasıl olsa bir af çıkar” beklentisi yasa tanımayanları korkarım ki daha da gözü kara yapacaktır. Bu arada yasalara saygılı olan insanlar da her zaman olduğu gibi bir kere daha hayal kırıklığı yaşayacaklar.

Bu İmar Barışının ana hatlarının neler olacağı, hangi yapıları kapsayacağı henüz tam net değil.

Ancak çok büyük kitlelerin bunu beklediği biliniyor.

Bir konu var ki 1984 yılında çıkarılan İmar Affında Konya iyi bir sınav vermedi.

Belediyelerin arşivlerinde müracaatı yapılmış ve sonuçlandırılmamış binlerce dosya öylece kaldı. Müracaatlarını yapan vatandaşlar da İmar Affından yararlandığını sandı. Oysa bazı başka iller bu konuda çok hassas davrandı ve ilk iş İmar Affı ile alakalı bir birim kurdular. Bu birim uzun yıllar faaliyetine devam etti ve İmar Affından yararlanmış olan vatandaşların sonraki yıllardaki her türlü imar mevzuatı bu bürolar marifeti ile çözüldü.

Dileğimiz odur ki; bundan sonraki yıllarda Belediyeler işi sıkı tutsunlar ve bir daha İmar Affına gerek duyulmasın.

Ben İmar Affının getirisi nedir, götürüsü nedir bunlar üzerinde durmayacağım. Bu konuda söylenenler söylendi. Bundan sonrasına bakmakta yarar var.

Öğrenci affı İmar Affı’na benzemez.

Üniversitelerden çeşitli nedenlerle ilişiği kesilmiş olan öğrencilerin yeniden intibaklarını yaptırarak kaldıkları yerden devam etmesi hayırlı bir çalışmadır.

Kimi zaman bir hocanın egosundan dolayı, kimi zaman ekonomik sıkıntılardan okulla ilişiği kesilmiş öğrencilerin umutlarının tazelenmesi birçok insanı çok sevindirmiştir.

En az o öğrenciler ve yakınları kadar ben de mutlu oldum.

Son sınıfta, tek dersten ilişiği kesilmiş ve aftan yararlanarak üniversiteyi bitirmiş biri olarak ben duttan düşen biriyim. Onları benden daha iyi anlayan olmaz.

Üniversitedeki hocalar adil olsunlar. Torpil yapmasınlar. Ama garez de etmesinler. Egolarına yenik düşmesinler. Benim iki yılımı çalan hocam hak vaki olduğunda nasıl hesap verecek? İmam “Nasıl bilirdiniz” dediğinde “İyi bilmezdik” diyeceğiz. Keşke o hocalar sağlıklarında öğrencilerinden helallik dileseler.

Hasılı Öğrenci Affı çok isabetli olmuştur.

Kayıtlarını yenileyecek öğrenci kardeşlerimizin bu fırsatı iyi kullanması gerekir.

İşi şansa bırakmasınlar.

Hayırlı olsun.

Sebep olanlardan da Allah razı olsun.