Yaşamımız boyunca birçok şey ararız. Birçoğumuz mutluluğu, başarıyı, sevgiyi veya huzuru ararız. Ancak bu arayışın en önemli parçası, kendimizi bulmaktır.

"Gerçek bir arayış içinde olan kişi, kendisini arayan kişidir." Bu söz, kendimizi bulmanın, gerçek bir arayış içinde olmanın temelini atmak isteğini ve o yapıyı oluşturur.

Kendimizi bulmak için öncelikle "ben kimim?" ve "ben neyim?" sorularını sormamız gerekir. Bu sorular, kendimizi tanımlamanın ve varoluşumuzu anlamanın anahtarıdır.

"Ben kimim?" sorusuna cevap vermek kolaydır. Biz bir insan, bir bireyiz. Ancak bu cevap, gerçek kimliğimizi yansıtmaz. Çünkü kimliğimiz, sadece bedenimiz, duygularımız ve düşüncelerimiz değildir. Daha derin bir şeydir.

"Ben neyim?" sorusu ise daha zor bir sorudur. Çünkü bu soru, varoluşunuzun temelini sorgular. Biz sadece bir beden miyiz? Bir düşünce miyiz? Bir duygu mu? Yoksa bunların hepsinden daha fazlası mıyız?

Bu soruların cevabını bulmak için, içimize dönmemiz gerekir. Kendimizi gözlemlememiz ve özümüz hakkında farkındalık geliştirmemiz gerekir.

Bu farkındalığı geliştirmenin bir yolu, meditasyon yapmaktır. Meditasyon, zihnimizi sakinleştirmemize ve içimize odaklanmamıza yardımcı olur. Böylece, kendi içimizdeki sesleri duyabilir ve kendimiz hakkında daha derin bir anlayışa sahip olabiliriz.

Özümüz hakkında farkındalık geliştirmenin bir başka yolu da, öfke gibi güçlü duyguları ifade etmektir. Öfke, çoğu zaman bastırılan bir duygudur. Ancak öfkemizi ifade etmek, onu sağlıklı bir şekilde dönüştürmemize yardımcı olabilir.

Öfkemizi ifade etmek için, aynanın karşısına geçebilir ve öfkemizi bağırarak, çığlık atarak veya ağlayarak ifade edebiliriz. Bu süreçte, sadece tanık olduğumuzu unutmamalıyız. Duyguyu tamamen boşalttığımızı, rahatladığımızı hissedene kadar devam etmeliyiz.

Kendimizi bulmak, uzun ve zorlu bir süreç olabilir. Ancak bu süreç, aynı zamanda çok değerlidir. Çünkü kendimizi bulduktan sonra, gerçekten mutlu ve tatmin olmuş bir yaşam sürebiliriz.