Uzun yolculukları neredeyse yarı yarıya düşüren yüksek hızlı trenlerimiz var. Yollar bir hayatın hızla akışı gibi, geçip gidiyor. Yaşadıklarımız, geçmişimiz, geleceğimiz hayatımızı, çepeçevre sararken, yaşadığımız acılar bizi güçlendiriyor, gurur kaynağımız oluyor.

Hayatın içindeki gerçeğe başlamadan, yüksek hızlı tren yolculuğu başladı. Yan koltuktaki kibar beyefendiye karşılıklı, iyi yolculuklar diledi. Beyefendinin bakışları farklı, bir o kadar da donuk görüntüsü vardı. Anlam veremedi. Tekrar göz göze geldiklerinde sıcak bir tebessüm edildi. Sohbet ortamının tohumları atıldı. Yolculuk kısa da olsa insanoğlu sohbet etmeden duramıyordu.

Mahcup haliyle çantasını ayaklarının arasına yerleştirmeye çalışırken, farklı donuk bakışlarının arasından ‘Kusura bakmayın, gözüm görmüyor, diğeri de az görüyor’ dedi. Böylece aralarındaki bir o kadar tatlı, bir o kadar gerçek, bir o kadar acıyı sunan sohbet başladı.

Doğu’da operasyon bölgesinde 21 sene önce askerliğini yapan K.A. çatışmada yaralanmış, gözünü kaybetmiş. Gözlerinden biri protez görmüyor, diğeri de az görüyor. Yaşadığı Psikolojik travma ayrı tabii. Yaşadıklarını anlatırken, sanki operasyon bölgesinde 21 sene önceyi yaşıyordu. Gururla “- Gözlerimi feda ettim, canımı da veririm, VATAN SAĞOLSUN” dedi, ekledi.

‘Belirli zamanlarda senede on gün rehabilitasyon merkezine gidiyorum. Kimse yaşadıklarımı anlayamaz. Gaziler bir arada oluyor, birbirimizin dilinden anlıyoruz. Zamanı birlikte paylaşarak geçiriyoruz. Tek orada ortak paylaşımlarımız oluyor. Rahatlıyoruz, rahatlıyorum. İstesinler vatan için yine gider, yine çatışmaya girerim...’

Yolculuğun sonuna doğru, gözler doldu, dil tutuldu. Söyleyecek söz bulanamadı...

Üzerinde doğup büyüdüğümüz, hayatımızı geçirdiğimiz bu topraklarımız, Vatan’ımız… Gerektiğinde hayatını feda edebilme, sosyal, ekonomik haklarından vazgeçme, vazgeçebilme duygusunu vatan sevgisinden başka ne anlatabilirdi ki?

Vatan sevgisi, en asil, en yüce sevgilerden biridir.

Vatan topraklarında rahat, huzurlu uyuyor, yiyor, geziyor, eğlenebiliyorsak sizlerin, gazilerimizin, şehitlerimizin sayesinde...

Sizlere minnet borcumuzu nasıl ifade edebiliriz? Gazilerimizin ellerinden öpebilir miyiz?  Ya ellerini kaybedenler de varsa!

Sizleri sevgiyle kucaklıyoruz. Gününüz her gün kutlu, yolunuz bahtınız açık, sağlığınız daim olsun…

Sevgilerin en kutsalı vatan sevgisiyle…

Sevgiyle kalın…