“Ahh nerede eski bayramlar” klasik deyişini yazmayacağım. Bayramları eski bayram ritüellerinden farklı hale getiren biz insanoğlu. Ziyaretinize gelecek çocuklara hediyeler vermeye başlarsanız, tatil değil kucaklaşma, gönül alma, aile kaynaşması olarak kabul eder ve böyle değerlendirirseniz alın size işte eski bayramlardan bir bayram oluverir; hem gönül alırsınız hem dua alırsınız, unutulmaya başlamış eski bayramlardan bir bayram yaşar ve yaşatırsınız. Tüm başlangıçlar güzeldir, ilk olmak da öyle.

Bayram kartı atabilirsiniz sabit telefon mesajları yerine tabii kart satan kaldı ise. Planınızda tatile kaçacak yer değil ziyarete gidilecek büyükler olursa bayram herkese bayram olur. Mutlaka bir yere gidecekseniz başka ildeki büyüklerinize el öpmeye gidebilirsiniz.  Bulunduğumuz coğrafyayı maalesef kan gölüne çeviren emperyalistler ve uşaklarının planlarının gerçekleşmemesi için dua edebilirsiniz. Seçime çeyrek kala siyasetçilerimiz gerginlik değil kaynaşma mesajlarına ağırlık verebilirler. Yollara çıkacak vatandaşlarımız nasıl daha erken varacaklarını değil, nasıl kazasız belasız sevdiklerine ulaşacaklarını düşünür ve gaz pedalına basarken Allah korusun acil fren pedalına basmaları gerektiğinde nasıl duracaklarını hesaplarlarsa, trafikte saygıyı ön plana alırlarsa maalesef bayram ritüellerimizden olan trafik kazalarını yaşamamış oluruz. Aileler de biz insanlarla birlikte doğar, büyür, gelişir, güçlenir, yaşlanır, güçsüzleşir. Doğal süreçtir bu. Ben çocukluğumdan itibaren adeta koşarak gittiğim akrabalarımı hatırlarım, rahmetli babamın günlerinde evimizin konuklarla dolup taştığını da bilirim, yıllar içinde seyrekleşen hatta babamın vefatından sonra annemin günlerinde adeta yok olma trendindeki nadir ziyaretçiler günlerini de. Hiçbir zaman elini evimizden eksik etmeyen yerleri çok özel akrabalarım da var tabii sağ olsunlar. Rahmetli babamın son bayramında da rahmetli annemin son günlerinde de yengeler, yeğenler hep birlikte buluşmayı başardık şükür. Hicranlar da var içimde elbette bana ait. Büyükler gidince kayboluyor asıl bayram ritüelleri. El öpme bir bayram ritüeli ya kayıplarla kayboluyor ritüeller sanki. Aileyi aile yapan bir arada olmanın önüne engeller çıkıveriyor bir anda aile fertleri olarak birbirinizi ne kadar çok severseniz sevin.

Konya’mın önemli sanatçısı rahmetli Ahmet Özdemir-Yücel Paşmakcı eseri Konya türküsü “haydi bizim evde şeker de lokum badem var” diye başlar ya; bizim evde de bir zamanlar şeker de lokum da badem de bol misafir de vardı, bugünleri farklı yaşasak da. Sizin evde büyükler sağsa kıymetini bilin, buluşma vesilesi olarak görün. Biz aile olarak bugün ancak rahmetlilerin kabri başında buluşabilirsek mutlu oluyoruz. Bayramları bayram yapan ritüellerden muhabbeti birbirinizden eksik etmeyin lütfen. Bayramınız bayram tadında olsun. İnşallah mübarek Ramazan’ı ibadet olarak da değerlendirenlerden olmuşsunuzdur, bayramın da kıymetini bilenlerden olun. Bayramınız kutlu olsun, saygıyla sevgiyle muhabbetle kalın efendim.