Konya, doğal yapısı ve coğrafi konumu itibariyle avantajlı bir durumda olmasına rağmen tarıma dayalı sanayiler dışında, ülkenin belli başlı sanayi tesislerinden hiçbirini Konya’da göremiyoruz. Yeni yapılacak olanlar da Konya’yı tercih etmiyor. 

Teşvik avantajı yok. Konya Ovasının bütün genişliğine, ucuzluğuna rağmen arsa avantajı yok. Deprem bölgesi dışında olmasına rağmen imar avantajı yok. Yok, yok, yok! Konya’yı sanayi şehri yapacak bir cazibe ortaya koyamamışız biz, sanayici niye gelsin?

Konyalı sanayici de bunun farkında ama ne yapsın, memleketi olduğundan bırakıp gidemiyor. Belediyelerimiz için bunlar aşılamaz konular değil. Ama asıl sorun Konya’nın tüm sorunlarını gerçekten sahiplenecek, yetkililere demokratik baskı yapacak, sivil kuruluşlar yok.   

Belediyeler arsa ve imar gibi çözümü kendi elinde olan basit konuları ana problem haline getirmek yerine ileri teknolojilerin kullanıldığı, tarım dışına da taşan, büyük sanayi tesisleriyle dikkat çeken, cazibe merkezi bir Konya için fırsat ve zemin oluşturmalıdır.

Bunun için gerekli halk desteği vardır. Bu güçlü desteğin sebebi halkımızın seçtiği insanlara olan güvenidir. Elbette ki bu güven sadece onların dürüstlüğüne duyulan güven değildir. Asıl önemlisi, ilerleme yolunda halkın önünü açabileceklerine olan güvendir.             

İleri demokrasiler, bizim de amaçladığımız katılımcı demokrasilerdir. İleri demokrasilerde seçilenler, seçildikten sonra da halkla yürümeye devam ederler. İletişim kanalları hep açıktır. Halkın eleştiri ve önerilerine büyük önem verilir. Bu yazıdaki eleştiriler de o anlamda anlaşılmalıdır. Halkla iletişim konusunda belediyelerin “Açık kapı, “Beyaz masa” gibi örnek uygulamaları da bu konuda takdir edilecek uygulamalardır.                   

Şu anda Konya’mız şehircilik bakımından iyi bir durumdadır. Emeği geçenleri kutluyorum.  Fakat sanayi arsası konusundaki eksikler, yanlışlar da olmasa bu günkünden birkaç kat daha ilerde olabilirdi. Konya Ovası tarıma olduğu kadar sanayiye de elverişlidir.  Belediyelerin kendi yatırımlarına diyecek yok. Ama asıl kalkınmayı halk yapar. Belediyeler öncelikle halkın önündeki arsa ve imar engellerini kaldırmalıdır.       

30 Mart itibarıyla özel idareden belediyelere aktarılmış olması gereken plan, proje, evrakların ve imar işlerinin çok geç kalmış olması, mağduriyetlere sebep olmaktadır. Başka bir kurumun bu işleri yapma yetkisi olmadığından, bu konuda vatandaş çaresizdir.

Ankara Belediyesi bu çalışmayı 30 Marttan önce yapıp bitirmiş, hazır hale getirmiş.  İnsanın dilinin ucuna geliyor işte, GÖZÜNÜ SEVDİĞİM REKABET, İLLA Kİ OLMALI! Konya’da da, Ankara’da mevut başkanlar adaydı. Az da olsa Ankara’nın kaybedilme ihtimali vardı ama Konya’nın kaybedilme ihtimali HİÇ YOKTU! Demek ki rekabet denen şey illa ki gerekiyor. Rekabet, ilerlemenin ANA motorlarındandır. Demek ki hayatın içinde REKABET  olmasa insanlık şimdi belki de taş devrinde falan olacakmış.

Anadolu’daki sanayicilerin büyük çoğunluğu, küçük sermayelerle büyük hedeflere varmak zorunda olan insanlardır. Ülkemizin de böyle girişimci, cesur insanlara ihtiyacı var. Sanayiciler, sınırsız sermayelere sahip, tuzu kuru kompradorlar olarak düşünülmemelidir. O filmlerde oluyor, gerçek öyle değil. 

Teşvikli bölgelerdeki ucuza verilen organize arsaları ancak o bölge sanayicisine, yabancı yatırımcıya ve her bölgede yatırım yapabilecek güçte, büyük ölçekli firmalara yarar. Yoksa Konya’da yerleşmiş, küçük ve orta ölçekli sanayicinin sırf ucuz arsa için başka yerlere gitmesi mümkün değildir, doğru da değildir.

Yatırımcıya, projesini makul zaman içinde gerçekleştirmek kaydıyla ucuz arsa verilmelidir. Yasalarımız da bunu ön görmektedir.

Yıllardır Konya seçmeninin oy verdiği partiler güçlü bir şekilde hem belediyeleri,  hem de iktidarı kazanıyor. Ama maalesef Konya bunun karşılığını alamıyor. “Büyük şehir mi, büyük köy mü belli değil,” eleştirilerinden artık kurutulmak dileğiyle.